Чытырманда былбыл сайрый...
Минем язганнарны азмы-күпме белүчеләр хәтерлидер, бәлки: «татар», «милләт», «азатлык» дигән сүзләрне мәйданнарга чыгып кычкыру түгел, үзаралый гына сөйләшкәндә дә әйтергә ярамаган көннәрдә мин «Чакырылмаган кунак — татардан да яманрак...» дигән эпиграф куеп, бер шигырь язган идем.
Күтәрелде кошлар иле белән... Наис Гамбәр. Безне? бәхет бары Мөслимдәдер... Кайтыйк әле, Наис, Мөслимгә бер — Өшәнгән бу бәгырь җылынсын... Барыйк әле иртүк Ык ярына, Тездән чумып салкын чыкларына, Авыз итик каен сулышын! Сукмакларга үлән үскәндер бит, Тик учаклар әле исәндер бит — Сагынгандыр безне сукмаклар... Үзебезчә тик бер сөйләш кенә, Чылтыр чишмәләргә эндәш кенә — Телләреңә былбыл кунаклар! Тынып ыгы-зыгы, алкышлардан, Колак салыйк әле шул кошларга — Моң тәменә алар өйрәтте... Күтәрелсен кошлар иле белән — Шул кошларның канат җиле белән «Үф»ләп дәвалыйк бер йөрәкне. Кайтыйк әле, Наис, Мөслимгә бер! «Кыз сукмагы» синең исеңдәдер — Безнең ярлар асыл яр иде! Асылъярлар һаман шунда сыман... Тәрәзәдән — гөлләр арасыннан Караттырган чаклар бар иде! Шул сукмактан тик бер үтик әле, Таныш тәрәзләрне чиртик әле... Ай калыккач, зәңгәр эңгердә — Зарыккандыр сөйгән ярлар көтеп! ...Тибрәнмәс шул инде пәрдә чите — Кабатланмый сөю бу җирдә... Ә шулай да кайтыйк Мөслимгә бер! Моң чишмәсе бары Мөслимдәдер — Кипкән иреннәргә моң тисен! Күтәрелсен кошлар иле белән — Шул кошларның канат җиле белән Җиллиселәр килә, җиллисе! Әйдә, киен! Калсын бу мәгыйшәт! Гомер уздырабыз монда нишләп?! — Тормыйк, табында, дип, аш кала... Кайтыйк әле газиз Мөслимгә бер — Беркая да качмас мескен дәвер, Дәвам итәр бездән башка да... 1993